बालकृष्ण श्रेष्ठ“पासा”
निस् दृश्य,
ड्वाक्बाजे नाप खँलायेन् केसि नाप्लरि हङन् दोखुनुं सिंगबनलान् कोत वँगन् चामसलीय् डाँडाकु थ्येङन्लि बाहारवलि खेन्न ह्वयेन्च्वंगु तपुल स्वन, ग्वइ स्वन, हतिइथि वलिय् बार खेन्न खोइँदउ हेंगौपत स्वन (लालुपाते ) खोन्नसिन् नक्ति व नेम्ला नापयउ साङतपेन् बेस्न रसतायेन् अझ हातिङ् खोइँदयउरा हङथें दुपानन्सि तु उत्साहित जुयेन् च्वंगु खोङन् नेम्लान् हत्चु
नेम्ला:- आउ इसिन् थपिस्त द्वाल्खा सास, द्वाल्खाय् मिपिस्त म्वात्के तउ थिता अमृतय् धाराकु येइँ टेनगु ।……
सर्ग:- अोहो… आमु गिनागुरि अमृत्ले स्वहे स्वइमलेउ क, नक्ति… (यिथि हङ तायेन्लि नक्तिन् आपिस्त भातिचा ध्यान मेले खेन्न स्वकइ म्वालेन् हत्चु…)
नक्ति:- ल साङतपेन् उकु स्वइसिन्… इसि उठाइँ गिबि आउदार छिजिन् टेक्कायेन् च्वनगु, उ ठाइँ त चामसलीय् डाँडा हतगु, उकुलान् खोइँदउ हाखेन मिखान ङाइदत्टुल्के ठाइँ त कोब्न ट्वाल हतै, उलि जुकुन् मखे कोब्न ट्वाल हङरि हु आमु…( लिखन पट्टिये हाब्चा छें क्येङन् ) छेंलान् नसि जौखौ मजुयन् सिधा हाखेन निभारलु खेन्न लत्के छेंपेन् दउ ट्वाल म कोब्नट्वाल हतहिन्, आन्थिनु उ दुपान् घत्केङ नाम दउ ट्वालुङ दमु ।
(थिम्हा मिसामि साङत पूर्णिमान् हाखेन ययेन् भातिचा जउ पूर्व खेन्न केङन् हत्चु,:
पूर्णिमा:- ऐ नक्ति हु… आमु छेंय् लाँगाकु हाति पायेन् तरैले आन्थि लाङा दांके रंगीचंगी खोइँदमु…,
नक्ति:- ( आम्खेन्न स्वयेन्):- ए आमुवा चंगे, फाकनय् लप्ती, तउसि व ख्वार्सी पायेन तरै क, आमठाइँ त बाहार हतैक, हु… आमु टाहागौ छें दमुले सुँन पलिन् चिये हो आमु छें सोगर थिगुरतु ट्वालय् छें क, आले भातिचा कोतय् त बाहारवलि हतै, उ बाहार हङ ठाइँ हाबिये जुजुपिसिन् ध्यान यत्न, गुल्प गुल्प छुट्टिताक्कु आनन्द काइत हल्ला म्वजु ठाइँकु ययेन् च्वइँत दकेय् जुजुपे कुठी तु खेउँ उ ।
झरना:- (भातिचा हाखेन ययेन् ) आले जिन् तायेवा द्वाल्खा शहर दुपान राजहिटी हङ सोंपु वतिं दमु हकुले आमुठाइँ गिबिले ?
नेम्ला:- लौ जिन् हाबतुङ् हङ मखेराले ? द्वाल्खाय् थिगुर अमृत पितयउ ठाइँ हङन् ।
सर्ग:- ग्वाले ग्वा आम् ठाइँ ?
( आले नक्तिन् दोखुसेतं चाम्सलिलान् राइती खेन्न् उइँरी ईशारा यङन् यन्जु ।)
गर्छिन् लिबि राइती थ्येङन्लि येँलान् यउपेन् दोखुनु राइती दुपान् वङन् लोखु थियेन् म्येथइ लगैजुर्हिन् । )
पूर्णिमा:- अाहा नक्ति ! जन्त वा गुस्टुले मज्जा यर, गुलि यँचौ लोखु …
झरना:- सत्न तु अमृत थिनागु तु खेङ जिन, गुलि साकु लोखु,…… यिनागु बाँलकु यँ…चौ, छानेरितु माबाल्गु,…¡¡ (खँलायेन् लायेन् लितं वतिकु वन ।)
मिसामि जति वति दुपान् वङन् लोखु तोङन् थउ थउ प्यात्के म्येथयन् च्वन्न वन्सामीपेन् हर्स वति हाखेनय् नारान् द्येउय् मन्दिरकु हतिइथि स्वयेन् च्वंगु जुर ।
राइतीय् हाखेन च्वंगु नारायण द्येउय् मन्दिरय् लुखा हाखेन पूर्वखेन्न सुकुल मिल्याङन् लायन् तयेखोङन् सर्गन् आँकु च्वंगु थिम्हा ल्यास्मा मि नाप ङेन्जु:
सर्ग:- दाजु नमस्ते ज्वजोलपा !
(थउ त नमस्ते यङ खोङन् आमु मीन थउ नाम महेश हङन् परिचय बियेन हत्चु, )
महेश:- हजुर , नमस्ते ! जन नाम महेश शाही खेङ्, जि उकुय् तु बासिन्दा खेउँ…!
सर्ग:- ए, ए हजुर… (भातिचा अनकनैजुर )
महेश:- हर्सिन् थपिस्त हाति ग्वाहार बिफइरा ? स्वर्नसिन् वा थपेन् पिपान देशलान् जायेन्दिय् थिनागु…!
सर्ग:- ओहो… दाइ न वा बेस्न तु मान सम्मान तयेन् खँ लार्गु, आन्थि मान तै माबाल इसित…! इसिउरि टि.यु. लान् यये विद्यार्थीखेउँ…!
(सर्गय् खँ न्येङन् महेश भातिचा अलमल्ल जुर, सायद महेश न खँ मथुर्जुरा)…!!?
…………………………………………
ल्येंगु लिबि……
